آرتروز گردن یکی از شایع‌ترین انواع بیماری‌های مفصلی است که طی آن ستون فقرات گردنی دچار تغییراتی شده و موجب ساییدگی مهره‌های گردن می‌شود. آرتروز گردن، می‌تواند به محدود کردن حرکت گردن به هنگام چرخاندن سر، درد، خشکی و گرفتگی بی‌انجامد و عملکرد روزمره هر فرد را تحت تأثیر قرار دهد. تشخیص به‌موقع و سریع می‌تواند در مدیریت و درمان این بیماری نقش چشم‌گیری داشته باشد و فرد بتواند زندگی آسوده‌تری را تجربه کند. درحالی‌که بیماری آرتروز گردن بیشتر حالت مزمن دارد و به‌صورت پیش‌رونده است، خیلی به‌ندرت نیاز به عمل دارد. این عارضه در اغلب موارد نسبت به درمان‌های مراقبتی و روش‌های غیر‌جراحی ازجمله درمان‌های دارویی و فیزیکی، خیلی‌خوب جواب می‌دهد.
آرتروز گردن چیست؟
این وضعیت شامل تغییرات در استخوان‌ها، دیسک‌ها و مفاصل گردن می‌شود. این تغییرات ناشی از فرسایش و کاهش طبیعی غضروف‌ها با گذر سن است. با افزایش سن، دیسک‌های نخاعی گردن به‌تدریج ضعیف می‌شوند، مایعات درونشان را از دست می‌دهند و سفت‌تر می‌شوند. گردن به دلیل داشتن بافت نرم و قابلیت انعطاف‌پذیری، در مواقع حوادثی مانند سقوط و تصادف، به‌راحتی ممکن است آسیب ببیند. همچنین، عبور رگ‌های مهم و حساس از گردن به سمت سر و مغز باعث می‌شود که در صورت آسیب به گردن، جریان خون قطع شود و مشکلات حسی بروز کند. تقویت عضلات گردن کمک می‌کند تا فشار از روی مهره‌ها کاهش‌یافته و احتمال ابتلا به این بیماری نیز کاهش پیدا کند.
انواع آرتروز گردن
انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد که می‌تواند به درد گردن کمک کند:
استئوآرتریت (OA)
از جمله رایج‌ترین انواع آرتروز محسوب شده و به این بیماری ساییدگی نیز گفته می‌شود. در این عارضه غضروف به طور تدریجی از بین می‌رود که این قضیه در مفصل مشاهده خواهد شد. برخی از افراد دچار علائمی نظیر درد و سفتی می‌شوند که تحرک و فعالیت را برای آن‌ها دشوار خواهد کرد.
آرتریت روماتوئید (RA)
آرتریت روماتوئید نوعی بیماری خودایمنی محسوب می‌شود، در این عارضه سیستم ایمنی، سلول‌های سالم بدن را به جای سلول‌های مهاجم و خارجی اشتباه می‌گیرد و بر علیه بدن شروع به مبارزه می‌کند. در این بیماری، سیستم ایمنی به پوشش مفصلی حمله کرده و التهاب، سفتی و درد را در زمان حرکت به همراه خواهد داشت.
اسپوندیلوآرتریت
اسپوندیلوآرتریت نوع مزمن آرتریت است که موجب التهاب در مفاصل و اندام‌های خاص می‌شود. معمولا این بیماری در منطقه اتصال تاندون، رباط و استخوان ایجاد می‌شود. در نهایت به علت این عارضه ستون فقرات نیز دچار اشکال می‌شود. اسپوندیلوآرتریت دارای انواع مختلفی است. اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت پسوریاتیک نیز زیر مجموعه این بیماری محسوب می‌شوند. در اسپوندیلوآرتریت گردنی، درد از لگن و ستون فقرات پایینی شروع شده و در نهایت به ستون فقرات گردنی خواهد رسید. این بیماری معمولا در شب و ابتدای صبح بدتر می‌شود که با گذشت زمان و انجام حرکات ملایم کاهش خواهد یافت.
علائم آرتروز گردن
آرتروز گردن بیماری شایعی است اما علائم آن ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد؛ اصلی‌ترین و مهم‌ترین نشانه‌ی آن درد و خشکی است که این درد با عدم فعالیت و استراحت، ممکن است برای مدتی متوقف شود؛ اما با فعالیت دوباره تشدید می‌شود. همچنین در پی نگه‌داشتن گردن در یک حالت مانند زمان مطالعه و رانندگی، این درد تشدید پیدا می‌کند. باید توجه داشت که دردهای ناشی از آرتروز پیش‌رونده هستند (در صورت عدم درمان بدتر می‌شوند). از دیگر علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:- صدا یا احساس شکستگی (تق‌تق کردن) در گردن هنگام حرکت.
- انقباض‌های ناخواسته عضلانی (اسپاسم) که همراه با درد هستند.
- کرختی و ضعف در بازوها، دستان و انگشتان.
- درد تیر کشنده‌ای که از گردن شروع‌شده و به دست‌ها و شانه‌ها می‌رسد.
- عدم تعادل در زمان حرکت
- گزگز انگشتان
- سردرد و سرگیجه
- علائمی به جز درد و سفتی
- درد، گزگز، بی حسی یا ضعف در بازو یا پا
- درد شدید ناگهانی پس از زمین خوردن یا آسیب دیدگی
- به طور ناگهانی دچار سفتی گردن شده و در بلند کردن هر دو دست به سمت بالای سر دچار اشکال شوید.
علت‌های بروز آرتروز گردن
آرتروز گردن یک بیماری مزمن و رایج است و ممکن است برخی از ما در مقطعی از زندگی آن را تجربه کنیم. آسیب رسیدن به غضروف و بروز آرتروز گردن به دلایل زیر رخ می‌دهد:- بالا رفتن سن: در ۴۰ سالگی معمولا دیسک ستون فقرات اغلب افراد خشک و کوچک می‌شود. با کوچک‌تر شدن دیسک، بین استخوان و مهره‌ها تماس بیشتر خواهد شد.
- فتق دیسک: ترک خوردگی‌ها نیز در قسمت بیرونی دیسک‌های ستون فقرات ظاهر می‌شوند. فضای داخلی نرم دیسک می‌تواند از میان این شکاف‌ها عبور کند. گاهی بر نخاع و ریشه‌های عصبی فشار می‌آورد.
- خارهای استخوانی: همان‌طور که دیسک‌ها شکسته می‌شوند، بدن ممکن است در تلاشی نادرست برای تقویت ستون فقرات، مقدار بیشتری استخوان تولید کند. این خارهای استخوانی گاهی اوقات می‌توانند به نخاع و ریشه‌های عصبی آسیب برسانند.
- خشکی و انعطاف ناپذیری رباط: رباط‌ها تارهای بافتی هستند که استخوان را به استخوان متصل می‌کنند. رباط‌های ستون فقرات می‌توانند با افزایش سن خشک و انعطاف‌ناپذیر شوند و انعطاف‌پذیری گردن را کاهش می‌دهد.
- پوکی استخوان: به وضعیتی گفته می‌شود که تراکم استخوان کاهش یافته باشد، این وضعیت موجب می‌شود که مهره‌ها ضعیف شده و مستعد آسیب و انحطاط شوند.
فاکتور‌های افزایش دهنده ریسک آرتروز گردن
برخی موارد ممکن است فرد را بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتروز گردن قرار دهند:- ژنتیک: برخی افراد به علت سابقه خانوادگی از آرتروز گردنی، بیشتر در خطر ابتلا هستند.
- آسیب‌های فیزیکی: آسیب‌های فیزیکی قبلی روی گردن، ممکن است باعث آسیب به غضروف و افزایش احتمال آرتروز شود.
- فشار روی مفاصل: برخی فعالیت‌های سنگین ممکن است باعث فشار زیاد به مفصل‌های گردن شود و در نتیجه برخورد بین دو استخوان، سرعت فرسایش غضروف را افزایش پیدا می‌کند.
- مشاغل سنگین: برخی مشاغل فرد را مجاب به نشستن‌های طولانی‌مدت، کار با رایانه، قرار دادن اجسام سنگین روی سر و حتی رانندگی طولانی‌مدت می‌کند که این مسئله فشار زیادی روی گردن می‌آورد.
- وزن: در افرادی که دچار اضافه وزن هستند فشار بیشتری به مفاصل وارد می‌شود. در نتیجه این افراد زودتر به آرتروز گردن مبتلا می‌شوند.
تشخیص آرتروز گردن به چه صورت است؟
فرآیند تشخیص بیماری آرتروز چند مرحله دارد که پزشک بنا به صلاح‌دید خود آن‌ها را انجام می‌دهد.شرح‌حال از بیمار
پزشک کار خود را با پرسیدن سؤالاتی از قبیل زمان شروع درد، احتمال آسیب قبلی به گردن، میزان درد، بررسی سوابق خانوادگی و دیگر بیماری‌های زمینه‌ای بیمار شروع می‌کند.
معاینه فیزیکی بیمار
مواردی همچون بررسی قدرت دست و بازو به‌منظور اطلاع از تحت‌فشار بودن عصب‌های نخاعی یا نخاع، ضربه با چکش به تاندون‌هایی که از آرنج عبور می‌کنند جهت بررسی رفلکس و حس لامسه فرد و نحوه راه رفتن بیمار جهت بررسی وجود فشردگی نخاع تأثیرگذار بر شیوه گام برداشتن، موردبررسی قرار می‌گیرد.
درخواست تست‌های تشخیصی
تست‌های تشخیصی شامل چهار مورد آزمایش است:
- اشعه X: توسط این روش، ناهنجاری‌هایی مثل زائده‌های استخوانی که نشانگر ابتلا به آرتروز گردن مشخص می‌شود و از این روش تصویربرداری بیشتر جهت تشخیص افتراقی و حذف احتمال ابتلا به عارضه‌های جدی‌تری مانند تومور، عفونت یا شکستگی استفاده می‌شود که آن‌ها نیز درد و گرفتگی گردن را به دنبال دارند.
- سی‌تی‌اسکن: سی‌تی‌اسکن یک تصویر مقطعی را نشان می‌دهد که اطلاعات دقیق‌تر و جزییات بیشتری را درباره ساختار استخوان و ناهنجاری‌های مفصلی را در اختیار پزشک می‌گذارد.
- میلوگرافی: در برخی موارد، پزشک ماده حاجب را درون مجرای نخاع تزریق می‌کند تا عکس‌های گرفته‌شده توسط اشعه ایکس و سی‌تی‌اسکن، دقیق‌تر باشند.
- ام.آر.آی: در این تصاویر ناحیه‌های تحت‌فشار قرار گرفتن عصب‌ها مشخص می‌شود. در این روش از آهن‌رباها و امواج رادیویی قدرتمند برای ایجاد تصاویر دقیق از سر، گردن و ستون فقرات استفاده می‌شود.
نکته: پزشک همچنین ممکن است از شما بخواهد تا آزمایش خون نیز، بدهید. تا آنتی‌بادی و التهاب سیستمیک در خون را بررسی کند. چون وجود این مواد در خون ممکن است دلایل دیگری مانند روماتیسم هم داشته باشد.
درمان‌های آرتروز گردن
استئوآرتریت گردن معمولاً می‌تواند بدون هرگونه عملی درمان شود؛ روش درمان هر شخص، بر اساس تشخیص پزشک توسط معاینه و دیگر آزمایش‌ها متفاوت است. بسته به میزان درد و التهاب ممکن است درمان‌ها مختلف و متفاوتی توسط پزشک ارائه شود. برخی روش‌های درمانی از این قبیل هستند:
درمان‌های اولیه
- استراحت: استراحت کافی می‌تواند در کاهش درد و ورم و بهبود عملکرد مفصل گردن مفید باشد. در هنگام استراحت، سعی کنید گردن خود را در یک موقعیت راحت و بی‌فشار قرار دهید. استفاده از یک بالش مناسب به هنگام استراحت توصیه می‌شود.
- گرما و سرما درمانی: استفاده از یخ می‌تواند به کاهش التهاب و بی حس کردن درد کمک کند. سایر افراد ممکن است ترجیح دهند از گرما درمانی استفاده کنند، که می‌تواند جریان خون را افزایش دهد و عضلات را شل کند. هنگام استفاده از گرما یا سرما درمانی، برنامه‌ها باید حدود ۱۵ دقیقه و حدود ۲ ساعت استراحت در این بین طول بکشد.
درمان‌های دارویی:
- شل کننده‌های عضلانی: برخی شل‌کننده‌های عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین یا کاریزوپرولول، می‌تواند درد و گرفتگی عضلات را کاهش دهد.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی نظیر ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش التهاب ناشی از آرتروز بسیار کمک کننده هستند. البته این نکته را بدانید که پیش از مصرف هر دارویی دستورالعمل باید به دقت خوانده شود تا احتمال بروز عوارض کاهش یابد.
کالر یا بریس گردن
این دو در زمانی که گردن درد دارید، می‌تواند ابزار تقریباً مفیدی باشد و فشار زیاد را از ستون فقرات بر دارد. البته استفاده طولانی‌مدت می‌تواند باعث تضعیف عضلات شده و ناهنجاری بیشتری را پدید آورد.
تزریق اپیدورال گردنی
تزریق استروئید و بلوک عصبی می‌توانند گردن درد ناشی از آرتروز را تسکین دهند. در تزریق استروئید اپیدورال، پزشک دارو را مستقیماً به فضای اپیدورال کانال نخاعی و در اطراف ریشه‌های عصبی تزریق می‌کند. این دارو ترکیبی از کورتیکواستروئیدها و بی‌حس‌کننده موضعی است که تزریق آن موجب کاهش التهاب و تسکین درد می‌شود.
فیزیوتراپی
در فیزیوتراپی با تمرینات خاص می‌توان به کاهش درد و همچنین تقویت عضلات ضعیف کمک کرد. معمولاً در جلسه اول، پزشک منشأ درد را شناسایی می‌کند سپس روش‌های درمانی را ارائه می‌کند. برنامه‌های فیزیوتراپی متنوع هستند اما معمولاً 6 تا 8 هفته طول خواهد کشید. به طور معمول جلسات 2 تا 3 بار در هفته برنامه‌ریزی می‌شود. همچنین متخصص طب فیزیکی شما ممکن است ورزش‌هایی را به شما توصیه کند برخی از این ورزش‌ها عبارت‌اند از:
بالا و پایین بردن گردن
این نوع تمرین کششی جلو و پشت گردن شما را منعطف‌تر خواهد کرد:
- صاف بایستید یا بر روی صندلی بنشینید. سپس به آرامی سر خود را به سمت جلو بیاندازید تا چانه شما به سینه برسد.
- به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه در این حالت باقی بمانید و سپس به موقعیت اولیه خود بازگردید.
- طی مرحله بعدی، سر خود را به عقب برگردانده و این وضعیت را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید.
- این حرکات کششی را در هر جهت ۵ دفعه تکرار کنید.
دقت کنید که اگر در گردن خود دچار استئوآرتریت هستید، خم کردن سر به سمت عقب ممکن است علائم را بدتر کند. در نتیجه بهتر است که این تمرین را انجام ندهید. البته درصورتی که پس از امتحان، متوجه شدید که حرکت ذکر شده شما را آزار نمی‌دهد، می‌توانید برای افزایش تحرک آن را انجام دهید.
شیب سر
این حرکت به طور متضاد دو طرف گردن شما را به کار می‌گیرد:
- صاف بایستید یا بر روی صندلی بنشینید.
- در حالی که شانه چپ خود را پایین نگه داشته‌اید، سر خود را آرام به سمت شانه راست خم کنید. می‌توانید برای افزایش کشش، کف صندلی را با دست چپ برای کمک نگه دارید.
- این وضعیت را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید، در نهایت سر خود را به حالت اولیه بازگردایند.
- این وضعیت را در طرف چپ با خم کردن سر به سمت شانه چپ و پایین نگه داشتن شانه راست مجدد انجام دهید.
- این حالت را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید.
- این وضعیت را ۵ دفعه تکرار کنید.
چرخش گردن
در ادامه تمرین دیگری را از ورزش گردن به شما پیشنهاد می‌دهیم:
- بر روی صندلی نشسته و در وضعیت مناسب باقی بمانید.
- به آرامی سر خود را به طرف راست چرخانده و چانه خود را صاف نگه دارید.
- این حالت را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید، سپس به حالت اول بازگردید.
- آرام سر خود را به طرف چپ چرخانده و به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه در همان وضعیت باقی بمانید. در نهایت به حالت اول بازگردید.
- حرکات ذکر شده را ۵ بار برای هر طرف تکرار کنید.
جمع کردن گردن
این کشش باید در پشت گردن احساس شود:
- بر روی یک صندلی نشسته، شانه خود را به عقب برده و سر خود را صاف کنید. چانه خود را به داخل بکشید، به گونه‌ای که غبغب ایجاد شود.
- این وضعیت را ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید تا حالت کشش را در گردن خود احساس کنید.
- به وضعیت اصلی خود بازگردید.
- حرکت ذکر شده را ۵ بار تکرار کنید.
رول شانه
زمانی که بر روی گردن خود تمرکز کرده‌اید، از شانه خود غافل نشوید. ورزش دادن شانه می‌تواند عضلات پشتیبان گردن را تقویت کند.
رول شانه تمرینی ساده و اساسی به منظور حفظ مایع مفاصل شانه و گردن است:
- روی صندلی نشسته یا بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید.
- شانه خود را به گونه ای صاف به سمت بالا، عقب و پایین بچرخانید.
- این حرکت را ۵ بار تکرار کنید.
- سپس حرکت را به گونه ای برعکس انجام دهید، و ۵ بار شانه‌های خود را به سمت بالا، جلو و پایین بچرخانید.
حرکات تکراری تمرین گردن
ابتدا، ممکن است که بتوانید هر تمرین را یک یا دو تکرار کنید. با گذشت زمان بدن شما به حرکات عادت کرده و در نتیجه می‌توانید تعداد تکرارها را افزایش دهید.
زمانی که برای اولین بار تمرین جدیدی را امتحان می‌کنید ممکن است کمی احساس ناراحتی داشته باشید، اما هرگز نباید احساس درد کنید. در صورتی که پس از انجام هر حرکت دچار درد می‌شوید، توقف کرده و با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
تمرینات ذکر شده را هر روز به مدت ۶ تا ۸ هفته تکرار کنید. در صورتی که درد شما کم نشد و یا بدتر شد، و یا ضعفی را در بازوها یا دستان خود احساس کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.
کایروپراکتیک
کایروپراکتیک یا همان درمان دستی و جا اندازی مهره‌ها، روشی است که در آن متخصص کایروپراکتیک با بهره‌گیری از روش خاصی، مهره‌های نیمه در رفته و جا به جا شده که به عصب‌ها فشار وارد می‌کنند را به جای اصلی خودشان برمی‌گردانند. این روش باعث کاهش درد، بهبود حرکتی و بازگرداندن عملکرد اولیه ناحیه سر و گردن می‌شود.
طب سوزنی
طب سوزنی شیوه‌ای قدیمی از طب چینی است که از سوزن‌های بسیار نازک برای تحریک انرژی استفاده می‌کند. تحقیقات محدودی در زمینه‌ی طب سوزنی برای انواع آرتروز صورت گرفته است، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که این روش می‌تواند سطوح مواد شیمیایی مرتبط با التهاب در بدن را کاهش دهد. طب سوزنی همچنین در مقابله با دردهای مزمن مؤثر است و ممکن است در درمان آرتروز نیز مفید واقع شود. از آنجاکه این روش شامل استفاده از سوزن‌هایی است که باید به صورت صحیح و بهداشتی قرار داده شوند، باید توسط پزشک متخصص انجام بپذیرد.
تحریک الکتریکی عصبی از طریق پوست (TENS)
شکلی از الکتروتراپی است که از آن برای کمک به درمان درد ناشی از آرتروز گردن استفاده می‌شود. در این روش، پدهای کوچک روی ناحیه دردناک قرار می‌گیرند و تحریک الکتریکی با ولتاژ پایین باعث ایجاد احساس سوزن سوزن شدن دلپذیر می‌شود. جریان الکتریکی به مسدود شدن سیگنال‌های درد و بهبود آزادسازی اندورفین (یک مسکن طبیعی بدن) کمک می‌کند. برای کنترل درد و بهبود عملکردی در افراد مبتلا به آرتروز گردن، می‌توان از TENS در کنار فیزیوتراپی استفاده کرد؛ اما استفاده از این دستگاه تنها در صورت انجام آن توسط یک متخصص، قابل قبول است.
لیزر درمانی
در روش لیزر درمانی از نور لیزر با انرژی پایین برای تحریک فرایند ترمیمی بدن و کاهش التهاب استفاده می‌شود. اگرچه مطالعات محدودی روی کاربرد لیزر درمانی روی آرتروز گردن وجود دارد، اما هنوز شواهد نشان داده است که تأثیر نسبتاً خوبی در این زمینه داشته است. به دلیل اینکه لیزر قدرت این را دارد که تا حدودی غضروف‌های تخریب‌شده که در طی آرتروز مهره‌های گردن رخ می‌دهد را تحریک به ترمیم کند و از طرفی باعث کاهش التهاب و درد ناشی از ساییدگی مهره‌های گردنی شود. با این‌حال باید قبل از انجام درمان، درباره مزایا و عوارض جانبی احتمالی لیزر درمانی با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
درمان‌های جراحی آرتروز گردن
معمولا جراحی کمتر توصیه می‌شود و در اغلب اوقات پس از انجام تمرینات فیزیوتراپی، مصرف دارو و استراحت میزان درد کاهش خواهش یافت. در صورتی که عصب یا نخاع تحت فشار باشند. بازو دچار درد یا ضعف شدید خواهد شد که از بین نمی‌رود، در این صورت جراحی ممکن است مفید باشد. پیش از اینکه جراح در خصوص مزایا و معایب جراحی و اینکه آیا باید عمل انجام گیرد یا خیر با شما صحبت کند، نتیجه اسکن را به منظور بررسی اعصاب و استخوان از شما خواهد خواست.
روش‌های مختلفی برای جراحی آرتروز گردن وجود دارد؛ برخی از این روش‌ها عبارت است از:
- هم‌جوشی ستون فقرات: هم‌جوشی ستون فقرات یک روش جراحی است که در درمان آرتروز گردن مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، دو یا چند قسمت از استخوان‌های فقرات گردن به هم متصل می‌شوند تا یکپارچه شوند و حرکت غیرطبیعی و درد در این قسمت ستون فقرات کاهش یابد. هدف از هم‌جوشی ستون فقرات بهبود علائم آرتروز گردن و کاهش درد و محدودیت حرکت است.
- لامینکتومی: در این نوع عمل جراحی، قسمتی از استخوان لامینا که بر روی نخاع فشار ایجاد می‌کند، برداشته می‌شود. هدف از این جراحی کاهش فشار و تسکین درد و نشانه‌های آرتروز گردن است. با انجام لامینکتومی، فضای بیشتری برای نخاع فراهم می‌شود و احتمال بهبود عملکرد گردن افزایش می‌یابد.
- دیسککتومی: دیسککتومی یک روش جراحی است که در درمان آرتروز گردن به کار می‌رود. در این عمل جراحی، بخشی از دیسک بین فقرات که بر روی نخاع یا ریشه‌ی عصبی فشار ایجاد می‌کند، حذف می‌شود. هدف از دیسککتومی کاهش فشار بر روی نخاع و ریشه‌های عصبی و تسکین درد و نشانه‌های آرتروز گردن است.
عوارض عدم درمان به موقع آرتروز گردن
عدم مراجعه به پزشک در صورت داشتن آرتروز گردن می‌تواند منجر به بروز عوارض جدی‌تری شود. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:
- افزایش درد و ناراحتی: درمان نکردن آرتروز گردن ممکن است منجر به افزایش درد و ناراحتی شود که می‌تواند به کاهش کیفیت زندگی منجر می‌شود. علاوه بر درد گردن، ممکن است این درد به سر سرایت کند که به آن سردرد گردنی نیز می‌گویند.
- افزایش التهاب و تورم: عدم درمان آرتروز می‌تواند باعث افزایش التهاب و تورم در مفاصل گردن شود.
- کاهش تحرک و انعطاف‌پذیری: آرتروز گردن ممکن است منجر به کاهش تحرک و انعطاف‌پذیری گردن شود. عدم درمان این بیماری می‌تواند این مشکلات را تشدید کند.
- کاهش قدرت عضلات: عدم درمان آرتروز گردن می‌تواند منجر به کاهش قدرت عضلات پشتی و کنار گردن شود.
- اختلال در حرکت اعصاب و رگ‌های خونی: آرتروز گردن می‌تواند فشاری به اعصاب و رگ‌های خونی اطراف مفاصل گردن وارد کند. عدم درمان این بیماری می‌تواند این فشار را افزایش دهد و منجر به اختلال در عملکرد اعصاب و رگ‌های خونی شود.
- افزایش خطر بروز مشکلات جدی‌تر: عدم درمان آرتروز گردن می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی‌تری شود، مانند انحراف ستون فقرات، فشار بر روی اعصاب یا رگ‌های خونی و اختلال در عملکرد سیستم عصبی.
- افزایش خطر انجام جراحی: در بعضی موارد، عدم درمان آرتروز گردن ممکن است منجر به وخیم‌تر شدن بیماری شود و نیاز به انجام جراحی برای رفع مشکلات ایجاد شود. همین‌طور تمامی عمل‌های جراحی عوارضی را نیز به همراه دارند.
جلوگیری از آرتروز گردن
روش دقیقی به منظور جلوگیری از آرتریت گردن وجود ندارد، اما می‌توان با انجام برخی از کارها از پیشرفت آن جلوگیری کرد:
- وضعیت بدن را ثابت نگه دارید: به این معنی که سر خود را در راستای ستون فقرات و شانه‌های خود نگه دارید. زمانی که نشسته‌اید، اطمینان یابید که صفحه نمایش کامپیوتر در سطح چشم و صفحه کلید قرار گیرد. زمانی که ایستاده‌اید، کمر خود را صاف و شانه خود را شل نگه دارید.
- ورزش منظم: ورزش موجب قوی‌شدن و انعطاف پذیری عضلات گردن خواهد شد، علاوه بر آن حرکات ورزشی مناسب از مفاصل شما در برابر سایش و پارگی محافظت می‌کند. بهتر است که بیشتر در روزهای هفته حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید.
- از کشیدن سیگار بپرهیزید: سیگار کشیدن ممکن است به غضروف مفاصل شما آسیب رسانده و خطر ابتلا به آرتریت را افزایش دهد. در صورتی که سیگار می‌کشید، بهتر است که به منظور حفظ سلامتی آن را ترک کنید.
- مراقب وزن خود باشید: اضافه وزن ممکن است که فشار بیشتری بر مفاصل از جمله گردن وارد کند. اگر دچار اضافه وزن شده‌اید یا چاق هستید، کاهش وزن می‌تواند خطر ابتلا به آرتریت را کاهش دهد.
- مراقب گردن خود باشید: در صورتی که مجبورید چیز سنگینی بلند کنید، از پاهایتان استفاده کنید نه از کمر. و اگر در گردن خود احساس درد می‌کنید، به آن استراحت دهید.
- از بالش و تشک‌های مناسب استفاده کنید: اگر به پهلو می‌خوابید از بالش‌های نسبتاً سخت، اگر رو به شکم می‌خوابید از بالش‌های نرم و اگر به پشت می‌خوابید استفاده کردن از یک بالش نرم و یک بالش کوچک استوانه‌ای برای گردن توصیه می‌شود.
- رژیم غذایی سالم: میوه‌ها و سبزی‌ها مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها را برای حفظ سلامت مفاصل فراهم می‌کنند. پروتئین‌های سالم مانند ماهی و مرغ به ساخت و ترمیم بافت‌های مفصل کمک می‌کنند. چربی‌های سالم مثل امگا-3 و امگا-6 در کاهش التهاب کمک می‌کنند. لبنیات کم‌چرب منابع خوبی از کلسیم و ویتامین D هستند و مانند آب به حفظ استخوان‌ها و مفاصل مرطوب کمک می‌کند.
سخن پایانی
هرچند آرتروز گردن به‌طور کامل درمان نمی‌شود، اما با روش‌های درمانی مناسب می‌توان علائم را مدیریت کرد و کیفیت سبک زندگی بیماران را بهبود بخشید. در صورت داشتم علائم مشابه بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا دچار عوارض عدم درمان به‌موقع نشوید. همچنین با اعتماد به تجربه و تخصص متخصصان طب فیزیکی بهره‌گیری از روش‌های مختلف فیزیوتراپی، شما می‌توانید بهبودی قابل‌توجهی در وضعیت خود تجربه کنید و به زندگی بی‌درد و محدودیت بازگردید.
سؤالات متداول
آیا آرتروز گردن قابل‌درمان است؟
بله اگرچه به‌طور کامل رفع نمی‌شود؛ اما با درمان مناسب و مداوم، می‌توان علائم آرتروز گردن را کاهش و کیفیت زندگی را بهبود داد.
آیا استرس ممکن است باعث آرتروز شود؟
استرس مداوم موجب تحریک و واکنش‌های فیزیکی شده که واکنش التهابی در سیستم ایمنی بدن را به همراه خواهد داشت. این قضیه موجب می‌شود التهابی که باعث درد و تخریب مفاصل می‌شود، افزایش یابد.
آیا فیزیوتراپی می‌تواند در درمان آرتروز گردن مفید باشد؟
بله فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی می‌توانند در بهبود حرکت گردن و کاهش درد مرتبط با آرتروز مفید باشند.
آیا استفاده کردن از کالر گردن به مدت طولانی مضر است؟
با وجود اینکه کالر گردن در کوتاه مدت می‌تواند از گردن شما حمایت و محافظت کند، اما تحقیقات نشان داده است که استفاده طولانی مدت از کالر گردن، ضعیف و سفت شدن عضلات را به همراه خواهد داشت. در آسیب‌های حاد، این قضیه تا حد زیادی اجتناب ناپذیر خواهد بود.
چه مشاغلی بیشتر در معرض آرتروز گردن قرار دارند؟
مشاغلی مانند کارمندان، ورزشکاران حرفه‌ای، رانندگان تاکسی و اغلب مشاغلی که با نشستن‌های طولانی‌مدت همراه هستند.
با خشکی گردن هنگام صبح چه کنیم؟
می‌توانید با انجام حرکات کششی، یوگا و با انجام حرکات بسیار ساده و ملایم گردن، دامنه حرکت خود را بهبود ببخشید. بهتر است یک برنامه ورزش خانگی (از طرف پزشک یا متخصص فیزیوتراپی) تهیه کنید که متناسب با شرایط شما باشد. همچنین باید مراقب باشید که چگونه راحت و بدون بروز آسیب از رختخواب خود بلند شوید.
بهترین روش درمانی برای آرتروز گردن چیست؟
در حالت کلی روش درمانی بهترینی وجود ندارد؛ هر بیمار با تشخیص پزشک بهترین روش درمانی ممکن را دریافت می‌کند.
برای درمان آرتروز گردن چه بخوریم؟
رژیم غذایی تائید شده‌ای برای درمان آرتروز گردن وجود ندارد. با این‌حال یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند تا حدود زیادی از احتمال ابتلا به آرتروز پیشگیری کند.
آیا آرتروز گردن و درد در دست، ارتباطی به یک‌دیگر دارند؟
برخی اوقات، اسپوندیلوز گردنی موجب باریک شدن فضای نخاعی یا ریشه عصبی خواهد شد. در این صورت ممکن است که علائمی نظیر ضعف در بازو، دست و انگشتان دست احساس کنید.
آیا آرتروز گردن ممکن است که در سنین جوانی ایجاد شود؟
استئوآرتریت معمولا در افراد مسن بیشتر ایجاد می‌شود، اما ممکن است که جوانان در سنین نوجوانی، ۲۰ و ۳۰ سالگی از این بیماری رنج ببرند. مهم نیست چند سال داشته باشید، علائم معمولا برای همه یکسان است.
