فلج مغزی گروهی از اختلالات می‌باشد که بر روی حرکت، تون عضلات و یا حالت بدن تأثیر می‌گذارد. علت این بیماری آسیب‌هایی است که هنگام رشد، غالباً قبل از تولد، به مغز نابالغ و در حال رشد وارد میشود. به طور معمول علائم و نشانه‌های فلج مغزی در دوران نوزادی یا پیش‌دبستانی بروز پیدا می‌کنند. به طور کلی این بیماری باعث اختلال در حرکات به شکل رفلکس‌های غیرطبیعی، شلی یا سفتی اندام‌ها و تنه، حالت بدن غیرطبیعی، حرکات غیرارادی، راه‌رفتن ناپایدار یا ترکیبی از این موارد میشود.
علاوه بر این افراد مبتلا به فلج مغزی در بلع نیز مشکل دارند و معمولاً دچار عدم تعادل عضلات چشم هستند، به این صورت که هر دو چشم نمی‌توانند بر روی یک شئ متمرکز شوند. همچنین به دلیل خشکی بسیاری از ماهیچه‌ها دامنه حرکتی آن‌ها بسیار کاهش می‌یابد.
فلج مغزی چیست؟
فلج مغزی به گروهی از اختلالات عصبی اطلاق میشود که در دوران نوزادی یا اوایل کودکی بروز پیدا می‌کند و به‌صورت دائم بر روی حرکات بدن و هماهنگی عضلات با یکدیگر تأثیر می‌گذارد. این بیماری به دلیل آسیب دیدگی یا ناهنجاری در مغز در حال رشد و نابالغ به وجود میآید و باعث میشود مغز نتواند حرکات بدن، حالت و تعادل آن را کنترل نماید.
فلج مغزی بر روی قشر مغزی که حرکات عضلات را هدایت می‌کند تأثیر می‌گذارد. در برخی موارد قشر مغزی جنین به‌صورت طبیعی رشد نمی‌کند و در موارد دیگر این اختلال مغزی می‌تواند ناشی از آسیب‌دیدگی قبل از تولد، در حین او و یا بعد از آن باشد. در هر دو حالت این آسیب دیدگی درمان نشده و تأثیر آن دائمی می‌باشد.
انواع فلج مغزی
پزشکان انواع فلج مغزی را بر اساس اختلالی که در حرکت ایجاد می‌کنند دسته‌بندی مینمایند. فلج مغزی را با توجه به قسمتی از مغز که به او آسیب می‌زنند می‌توان در گروه‌های زیر دسته‌بندی نمود:
- سفتی عضلات (اسپاستیسیتی)
- حرکات غیرقابل کنترل (دیسکینزی)
- نداشتن تعادل و هماهنگی (آتاکسی)
فلج مغزی ۴ گروه اصلی دارد:
فلج مغزی اسپاستیک
رایج‌ترین نوع فلج مغزی فلج مغزی اسپاستیک است و حدود ۸۰% از موارد فلج مغزی را به خود اختصاص می‌دهد.
افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک تون عضلانی بیشتری دارند در نتیجه عضلات آن‌ها سفت شده و حرکات آن‌ها عجیب و اغراق‌آمیز خواهد بود. این نوع از فلج مغزی معمولاً به وسیله بخش‌هایی از بدن که بر روی آن تأثیر گذاشته است توصیف میشود:
- دایپلژی اسپاستیک: در این نوع از فلج مغزی، سفتی ماهیچه‌ها بیشتر در پاها رخ می‌دهد؛ اما عضلات بازو نیز می‌توانند تا حدودی تحت تأثیر قرار گرفته و یا هیچ مشکلی نداشته باشند. افراد مبتلا به دایپلژی اسپاستیک به سخی می‌توانند راه بروند چرا که سفتی عضلات لگن و پا باعث میشود تا پاها به سمت داخل چرخیده و به هم نزدیک شوند و در قسمت زانو به هم بچسبند.
- همی پلژی اسپاستیک: این نوع از فلج مغزی یک سمت بدن فرد را هدف قرار داده و به طور معمول دست‌ها بیشتر از پا تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند.
- کوادری پلژی اسپاستیک: کوادری پلژی اسپاستیک شدیدترین نوع فلج مغزی اسپاستیک محسوب میشود و هر چهار اندام حرکتی، بالاتنه و صورت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به این نوع از فلج مغزی نمی‌توانند راه بروند و به طور معمول به دیگر انواع معلولیت رشدی از جمله معلولیت ذهنی، صرع و مشکلاتی در بینایی، شنوایی و تکلم دچار خواهند شد.
فلج مغزی دیسکینتیک
افراد مبتلا به فلج مغزی دیسکینتیک در کنترل حرکات دست، بازو و پاهای خود مشکل دارند و به همین دلیل نشستن و راه رفتن برای آن‌ها مشکل است. این حرکات غیر قابل کنترل بوده و می‌توانند آرام و یا بسیار شدید باشند. در برخی موارد صورت و زبان فرد نیز آسیب دیده و صحبت کردن، عمل بلع و نوشیدن نیز برای وی مشکل خواهد بود. تون عضلانی افراد مبتلا به این نوع از فلج مغزی ثابت نبوده و حتی ممکن است در طی یک روز چندین بار تغییر کند.
فلج مغزی آتاکسیک
افراد مبتلا به فلج مغزی آتاکسیک در حفظ تعادل و هماهنگی اعضای بدن خود با مشکل مواجه می‌شوند و ممکن است در زمان راه رفتن ثبات نداشته باشند. انجام حرکت‌های سریع و حرکت‌هایی که به کنترل بالایی نیاز دارند؛ مانند نوشتن برای این افراد بسیار مشکل است. علاوه بر این کنترل دست‌ها و بازو برای این افراد در زمانی که می‌خواهند چیزی را بگیرند سخت خواهد بود.
فلج مغزی ترکیبی
در برخی موارد افراد به بیش از یک نوع از فلج‌های مغزی مبتلا می‌شوند. رایج‌ترین نوع فلج مغزی ترکیبی، فلج مغزی اسپاستیک-دیسکینتیک می‌باشد. افراد مبتلا به این نوع فلج مغزی، به‌صورت هم‌زمان ترکیبی از علائم فلج مغزی اسپاستیک و دیسکینتیک را از خود بروز می‌دهند.
علائم فلج مغزی
به طور معمول علائم فلج مغزی بلافاصله بعد از تولد نوزاد مشخص نخواهد بود و معمولاً در طی ۲ تا ۳ سال اول زندگی وی بروز پیدا خواهند کرد.
علائم این بیماری شامل موارد زیر میشود:
- تأخیر در رسیدن به نقاط رشد مورد نظر. برای مثال ننشستن نوزاد تا ۸ ماهگی و راه نرفتن تا ۱۸ ماهگی.
- بیش از اندازه سفت و خشک یا نرم و فلاپی بودن نوزاد
- بازو و پاهای ضعیف
- حرکات، تند، شدید و نامنظم
- حرکات تصادفی و کنترل نشده
- راه‌رفتن روی نوک پا
- برخی مشکلات دیگر مانند سختی در بلع، اختلال در صحبت کردن، مشکلات بینایی و اختلال در یادگیری
شدت این علائم در هر فرد متفاوت خواهد بود. برخی از افراد ممکن است مشکلات خفیفی داشته باشند و برخی دیگر دچار معلولیت‌های شدید شوند.
دلایل پدید آمدن فلج مغزی
در بیشتر موارد علت دقیق فلج مغزی ناشناخته است.
رشد غیر معمول مغز و یا آسیب دیدن مغز در حال رشد می‌تواند باعث فلج مغزی شود. این آسیب دیدگی بخش‌هایی از مغز را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد که مسئول کنترل حرکات بدن، هماهنگی اعضا و پوسچر (حالت بدن) می‌باشند. این آسیب مغز معمولاً قبل از زایمان رخ می‌دهد، اما می‌تواند در هنگام تولد و تا یک سال بعد از آن نیز رخ دهد.
از دلایل احتمالی آن می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
- آسیب‌دیدگی سر به دلیل تصادف، زمین‌خوردن یا کودک آزاری
- خونریزی درون جمجمه یا خونریزی داخلی مغز
- عفونت‌های مغزی از جمله مننژیت و آنسفالیت
- عفونت‌های ایجاد شده درون رحم مانند سرخک آلمانی و هرپس سیمپلکس
- خفگی نوزادان یا نرسیدن اکسیژن کافی به مغز جنین در زمان تولد
- جهش‌های ژنی که منجر به رشد غیرمعمول مغز می‌شوند.
- زردی شدید نوزاد
برخی کودکان نیز به دلیل قصور و سهل انگاری پزشکان در زمان تولد به فلج مغزی دچار می‌شوند.
برخی از مثال‌های قصور پزشکی که می‌تواند منجر به فلج مغزی جنین شود به شرح زیر است:
- ناتوانی در تشخیص و درمان صحیح عفونت‌ها
- ناتوانی در تشخیص تغییر ضربان قلب جنین
- ناتوانی و عدم برنامه‌ریزی برای انجام جراحی سزارین
- ناتوانی در تشخیص افتادگی بندناف (که منجر به قطع شدن اکسیژن رسانی به جنین میشود).
- استفاده اشتباه از تجهیزات زایمان مانند دستگاه وکیوم و فورسپس
راه‌های تشخیص فلج مغزی
در هر یک از جلسات معاینه، پزشک رشد نوزاد را بررسی کرده تا مطمئن شود رشد وی نرمال بوده یا دچار تأخیر می‌باشد. علاوه بر این حرکات کودک را چک کرده تا از طبیعی بودن آن‌ها اطمینان حاصل کند.
پزشک می‌تواند این تغییرات را در گذر زمان اندازه بگیرد. تشخیص تأخیر در رشد نوزادان ۹ ماه در مقایسه با کودکان ۲ساله برای پزشکان سخت‌تر می‌باشد، چرا که علائم تأخیر رشد در ماه‌های اول بعد از تولد کمتر قابل تشخیص خواهند بود. به همین دلیل است که فلج مغزی در برخی از کودکان دیرتر تشخیص داده میشود. در بیشتر موارد بیماری فلج مغزی تا ۲ سالگی کودک تشخیص داده خواهد شد. اما در صورتی که علائم بیماری در کودکی خفیف باشد، ممکن است بیماری وی تا ۴ الی ۵ سالگی تشخیص داده نشود.
آزمایش‌های مورد نیاز
زمانی که پزشک احتمال دهد کودک به فلج مغزی مبتلا است وی را به یک متخصص مغز و اعصاب یا پزشکی که در زمینه رشد کودکان تخصص دارد ارجاع خواهد داد.
پزشک کودک را معاینه کرده، حرکات وی را بررسی می‌نماید، در خصوص شرایط سلامتی او از شما سؤال پرسیده و به تمامی نگرانی‌های شما در خصوص نحوه حرکات فرزندتان گوش خواهد کرد. علاوه بر این ممکن است برای تشخیص بهتر چند آزمایش تجویز نماید. از جمله:
- آزمایش خون. برخی دیگر از بیماری‌ها ممکن است علائمی شبیه به فلج مغزی داشته باشند. پزشک برای تشخیص این بیماری‌ها از نوزاد آزمایش خون می‌گیرد.
- سی‌تی‌اسکن. سی‌تی‌اسکن با استفاده از تکنولوژی اشعه ایکس از مغز عکس می‌گیرد.
- ام‌آرآی: در این روش از یک میدان مغناطیسی قوی استفاده میشود. ام‌آرآی از هیچ پرتویی استفاده نمی‌کند و در مقایسه با سی‌تی‌اسکن عکس‌های باکیفیت‌تری ایجاد می‌کند. این روش برای تشخیص آسیب دیدگی‌هایی که تشخیص آن‌ها مشکل می‌باشد مفید است.
- اولتراسوند. در این روش با استفاده از امواج صوتی از مغز نوزاد تصویربرداری میشود. این روش به‌دقت ام‌آرآی نمی‌باشد و نمی‌تواند آسیب دیدگی‌های جزئی را به‌راحتی تشخیص دهد؛ اما برای کودک آزمایش ساده‌تری است. این آزمایش را می‌توان فقط بر روی نوزادان بسیار کوچک و قبل از این که نقاط نرم بیش از اندازه کوچک شوند انجام داد.
- EEG یا الکتروانسفالوگرام. در این آزمایش برای اندازه‌گیری امواج مغزی، الکترودهای کوچکی به سر نوزاد چسبانده میشود. در برخی موارد این آزمایش به تشخیص صرع که در کودکان مبتلا به فلج مغزی رایج می‌باشد کمک می‌کند.
درمان فلج مغزی
فلج مغزی هیچ درمانی ندارد. اما برخی از روش‌های درمانی به پیشرفت عملکردهای کودک کمک مینمایند. روش درمانی انتخابی به شرایط و علائم کودک بستگی دارد و ممکن است در طول زمان تغییر کند. درمان زودهنگام و به‌موقع می‌تواند باعث بهبود نتایج آن شود. روش‌های درمان شامل تراپی، استفاده از دارو، روش‌های جراحی و … میشود.
در بیشتر موارد افراد مبتلا به فلج مغزی در تمام طول عمر خود به مراقبت و یک تیم پزشکی نیاز خواهند داشت. علاوه بر متخصص کودکان، متخصص طب فیزیکی، متخصص توان‌بخشی، متخصص مغز و اعصاب کودکان، این تیم پزشکی شامل انواع تراپیست‌ها و متخصصین اعصاب و روان نیز میشود. این متخصصین بر روی نیازها و مشکلات رایج در بین بیماران مبتلا به فلج مغزی تمرکز کرده و می‌توانند به‌عنوان یک تیم یک برنامه درمانی طراحی نمایند و برای همیشه به کودک شما کمک کنند.
دارو
داروها به کاهش و برطرف شدن بسیاری از علائم فلج مغزی کمک می‌کنند از جمله:
- داروهایی برای خشکی مفاصل مانند دیازپام یا باکلوفن که به‌صورت قرص یا شربت مصرف می‌شوند. باکلوفن را می‌توان گاهی به صورت پمپی استفاده نمود. در این حالت دارو به صورت مستقیم به ستون فقرات وارد میشود.
- دارویی به نام ملاتونین برای اختلالات خواب
- داروهای ضد صرع برای جلوگیری از تشنج
- ملین برای یبوست
- مسکن برای کاهش درد
- داروهایی برای کاهش آبریزش دهان
این که کودک به مصرف تمامی این داروها نیاز داشته باشد بسیار نادر است.
در صورتی که در خصوص هریک از این داروها سؤالی دارید؛ مانند دلیل تجویز آن‌ها و عوارضی که می‌توانند داشته باشند، با تیم پزشکی خود صحبت نمایید.
درمان با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی روشی است که در آن به کمک تمرینات ورزشی می‌توان دامنه حرکتی بدن را افزایش داده و یا بهبود بخشید و یکی از مهم‌ترین بخش‌های درمان فلج مغزی محسوب میشود.
اهداف اصلی فیزیوتراپی عبارت‌اند از:
- تحریک به حرکت
- تقویت عضلات و جلوگیری از ضعیف‌شدن آن‌ها
- جلوگیری از کوتاه‌شدن عضلات و از دست دادن دامنه حرکتی که می‌تواند دردناک بوده و بر روی نحوه رشد ماهیچه‌ها و استخوان‌ها تأثیر بگذارد.
علاوه بر این متخصص فیزیوتراپی ممکن است استفاده از وسایل کمکی راه‌رفتن مانند عصا را تجویز نماید.
در ادامه به برخی از رایج‌ترین تمرینات فیزیوتراپی برای بیماری فلج مغزی اشاره کرده‌ایم:
چرخش مفاصل
برای افزایش دامنه حرکتی تمرین چرخش مفاصل را بر روی تمامی مفاصل اصلی و گردن خود انجام دهید.
این مفاصل شامل موارد زیر میشود:
- لگن
- زانو
- مچ پا
- شانه‌ها
- آرنج
- مچ دست
برای انجام این حرکت، مفاصل خود را چندین بار در یک‌جهت بچرخانید سپس جهت چرخش را تغییر دهید. این کار از خشکی و سفتی عضلات جلوگیری کرده و باعث بهبود جریان خون میشود.
کشش ماهیچه ساق پا
بسیاری از افراد مبتلا به فلج مغزی دچار اسپاستیستی در عضلات ساق پای خود میشود. این کار باعث بالا کشیده شدن پاشنه پا شده و فرد به گونه غیرعادی و بر روی انگشتان خود راه می‌رود.
برای کشیدن ماهیچه ساق پا رو به دیوار بایستید، و یک پای خود را یک‌قدم به عقب بگذارید. پاهای خود را به گونه‌ای تنظیم نمایید که پای جلویی خم شده و پاشنه پای عقبی از روی زمین بلند شود.
برای داشتن ثبات آرنج‌ها را به دیوار تکیه داده و به آرامی پاشنه پای خود را دوباره بر روی زمین قرار دهید. برای ۲۰ تا ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید سپس جای پاهای خود را عوض کنید.
کشش ماهیچه همسترینگ
همسترینگ ماهیچه‌ای است که در پشت ران‌ها قرار گرفته. این عضلات در مقابل عضلات چهار سر ران قرار دارند و برای حرکت ساده زانو و لگن باید کشیده شوند.
برای کشش عضلات همسترینگ بر روی زمین نشسته و پاهای خود را به‌صورت مستقیم دراز کنید. سپس به آرامی به جلو خم شوید. ۳۰ ثانیه در این حالت مانده و سپس به عقب بازگردید و دوباره این حرکت را تکرار نمایید.
کاردرمانی
در کاردرمانی یک فرد متخصص تلاش می‌کند مشکلاتی که شما یا فرزندتان در انجام وظایف و کارهای روزانه با آن روبه‌رو می‌شوید را تشخیص داده و شما را در انجام کارهایی که به حرکت‌های پیچیده نیاز دارند؛ مانند رفتن به دستشویی و پوشیدن لباس راهنمایی کند.
کاردرمانی به بالارفتن اعتماد به نفس و استقلال فرزندتان کمک زیادی می‌کند. متخصص کاردرمانی می‌تواند افراد بزرگسال مبتلا به فلج مغزی را در رسیدن به زندگی مستقل راهنمایی نماید. این راهنمایی‌ها شامل انجام وظایف خانه‌داری، پیدا کردن شغل و استفاده از تکنولوژی و فناوری‌هایی که زندگی را ساده‌تر می‌کنند میشود.
طب سوزنی
بر اساس تحقیقات، استفاده از طب سوزنی به همراه تمرینات توان‌بخشی یک روش درمانی مؤثر برای بهبود عملکرد و حرکات کودکان مبتلا به فلج مغزی است و تأثیر درمان را بالا می‌برد. به همین دلیل ممکن است پزشکان در کنار جلسات توان‌بخشی خود برای درمان کودکان مبتلا به فلج مغزی از طب سوزنی نیز استفاده کنند.
اوزون تراپی
اوزون تراپی به معنای وارد کردن گاز اوزون به درون بدن می‌باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از اوزون تراپی تأثیرات مثبتی در روند توان‌بخشی کودکان مبتلا به فلج مغزی ناشی از انسفالوپاتی هیپوکسیک-ایسکمیک داشته است. اما در صورتی که در خصوص این روش درمانی و مزایای آن سؤالی دارید حتماً آن را با پزشک خود در میان بگذارید و اگر می‌خواهید این روش را امتحان کنید حتماً به پزشکی مراجعه نمایید که در این زمینه تجربه کافی داشته باشد.
تزریق بوتاکس
بوتاکس نام برند تجاری یک داروی تزریقی است که از یک سم بسیار قوی تولید شده توسط باکتری به نام سم بوتولینوم به دست میآید. تزریق این ماده از فعالیت بیش از اندازه ماهیچه‌ها در کودکان مبتلا به فلج مغزی جلوگیری می‌کند و باعث کاهش قدرت و تون عضلانی و بهبود کوتاه مدت در عملکرد و نحوه راه رفتن این بیماران میشود.
استفاده از بریس‌ها و محصولات کمک حرکتی
کودکانی که در زمینه حرکت‌کردن با محدودیت روبه‌رو هستند می‌توانند از تجهیزات کمکی که با توجه به نیاز آن‌ها ساخته میشود بهره ببرند. هدف از تولید تجهیزات کمک حرکتی، کمک به حرکت کردن آزادانه کودکان مبتلا به فلج مغزی و بهبود کیفیت زندگی آن‌ها است.
انواع تجهیزات کمک حرکتی به شرح زیر می‌باشد:
- عصا
- چوب زیر بغل
- بالابر
- اسکوترهای برقی
- ارتزها
- استندر
- واکر
- ویلچر
استفاده از ابزارهای کمک حسی
برخی از دستگاه‌های کمکی مخصوص به افراد مبتلا به فلج مغزی کمک می‌کنند تا مشکلات شنوایی، بینایی و ارتباطی خود را بهبود ببخشند.
برخی از این تجهیزات شامل موارد زیر میشود:
- کاشت حلزون گوش
- دستگاه‌های ارتباط الکترونیک
- دستگاه‌های ردیابی چشم
- دستگاه‌های کمک نوشتاری
- دستگاه‌های کمکی تایپ
جراحی
برخی از افراد مبتلا به فلج مغزی برای بهبود حرکات خود و دیگر مشکلاتی که دارند به جراحی نیاز خواهند داشت.
به طور معمول برای بهبود شرایط زیر جراحی انجام میشود:
- بازیابی حرکات در بخش‌های از بدن که به دلیل سفت شدن عضلات یا بافت همبند دیگر قادر به حرکت نیستند.
- درمان بیرون زدگی مفصل لگن
- تصحیح انحنای ستون فقرات (اسکولیوز)
- درمان بی‌اختیاری ادرار
- بهبود راه رفتن با رفع خشکی و سفتی عضلات. این جراحی با عنوان ریزوتومی شناخته میشود.
در صورتی که به جراحی نیاز دارید در خصوص نتایج آن، خطراتی که دارد و مدت دوران نقاهت آن با تیم پزشکی خود صحبت کنید.
در برخی موارد چندین ماه و یا حتی سال طول می‌کشد تا نتایج جراحی خود را به طور کامل نشان دهد و در طول این مدت به انجام فیزیوتراپی نیاز خواهد بود.
پیشگیری از فلج مغزی
در بیشتر موارد نمی‌توان از فلج مغزی جلوگیری کرد، اما می‌توان ریسک ابتلا به آن را کاهش داد. در صورتی که باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید می‌توانید با انجام مراحل زیر بارداری سالمی داشته باشید و ریسک بروز عوارض را کاهش دهید:
- واکسن‌های خود را به موقع دریافت کنید. واکسینه شدن در برابر بیماری‌هایی نظیر سرخجه، قبل از بارداری از بروز بیماری‌های که به مغز جنین آسیب می‌رساند جلوگیری می‌کند.
- مراقبت از خود. هرچه قبل از بارداری و در طول این مدت سلامت بیشتری داشته باشید، احتمال ابتلا به عفونت‌هایی که منجر به فلج مغزی نوزاد می‌شوند در شما کمتر خواهد بود.
- مراجعه مرتب و زود به زود به پزشک. مراجعه مرتب به پزشک در طول دوران بارداری، یک از بهترین روش‌ها برای جلوگیری از بروز مشکلات سلامتی برای خود و فرزندتان است. این معاینات می‌تواند از خطراتی چون زایمان زودرس، پایین‌بودن وزن جنین در هنگام زایمان و عفونت جلوگیری کند.
- خودداری از مصرف الکل، تنباکو و مواد مخدر. تمامی این موارد می‌توانند خطر ابتلا به فلج مغزی را افزایش دهند.
در موارد نادر، فلج مغزی می‌تواند ناشی از آسیب دیدگی مغز در دوران کودکی باشد. به همین دلیل بهتر است موارد ایمنی را به طور کامل رعایت نمایید. به همین منظور می‌توانید از صندلی مخصوص کودک، کلاه‌کاسکت در هنگام دوچرخه‌سواری، نرده‌های محافظ تخت و … استفاده کنید.
سؤالات متداول
چه عواملی باعث بروز فلج مغزی در جنین در دوران بارداری میشود؟
برخی از عوامل هستند که می‌توانند ریسک ابتلای جنین به فلج مغزی در دوران بارداری را افزایش دهند از جمله:
- عفونت‌های باکتریایی و ویروسی
- قرارگرفتن در معرض سموم
- گروه خونی ناسازگار بین مادر و جنین
- مشکلات مربوط به‌سلامت مادر (خونریزی، لخته خونی، تشنج و مشکلات تیروئیدی)
چه مدت می‌توان با بیماری فلج مغزی زندگی کرد؟
طول عمر بیماران مبتلا به فلج مغزی هیچ تفاوتی با دیگر افراد ندارد و بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری زندگی طولانی و شادی خواهند داشت.
آیا فلج مغزی با افزایش سن شدیدتر میشود؟
بیماری فلج مغزی به دلیل آسیبهای مغزی برگشتناپذیر به وجود میآید و با گذشت زمان هیچ تغییری نخواهد کرد. با این حال برخی از علائم آن مانند درد مفاصل با افزایش سن شدیدتر میشود. با درمان و مراقبت‌های مناسب می‌توان از تشدید این عوارض در بزرگسالی جلوگیری کرد.
در صورتی که تشخیص دهم کودکم به فلج مغزی مبتلا است چه کاری باید انجام دهم؟
در صورتی که احساس میکنید کودکتان به فلج مغزی مبتلا است باید هرچه سریعتر به پزشک متخصص در این زمینه مراجعه نمایید. پزشکان متخصص با انجام آزمایش بیماری دقیق کودک را تشخیص داده و برای وی یک برنامه درمانی تدوین مینمایند.
آیا افراد مبتلا به فلج مغزی می‌توانند صحبت کنند؟
برخی از افراد مبتلا به فلج مغزی نمی‌توانند هیچ صوتی تولید کنند و برخی دیگر توانایی تولید اصوات را دارند، اما نمی‌توانند ماهیچه و حرکات خود را برای تکلم و صحبت کردن کنترل نمایند. از هر ۴ بیمار مبتلا به فلج مغزی یک نفر توانایی صحبت کردن نخواهد داشت.
آیا می‌توان با وجود فلج مغزی زندگی نرمالی داشت؟
افراد مبتلا به فلج مغزی با ورود به بزرگسالی زندگی طبیعی و نرمالی خواهند داشت. با این حال فلج مغزی بسیار شدید به دلیل محدودیت‌های جسمی و ذهنی بالایی که دارد می‌تواند امید به زندگی را کاهش دهد.
آیا افراد مبتلا به فلج مغزی می‌توانند راه بروند؟
بیش از نیمی از کودکان (۵۰ تا ۶۰ درصد) مبتلا به فلج مغزی می‌توانند بدون کمک دیگران و به‌تنهایی راه بروند. تقریباً از هر ۱۰ کودک مبتلا به این بیماری ۱ نفر به کمک تجهیزات کمکی راه رفتن، راه می‌رود. بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی علاوه بر این بیماری به یک یا چند بیماری دیگر نیز مبتلا می‌باشند.
