کمردرد درد عصبی به وضعیتی گفته می شود که درد شدید و تیرکشیدن‌های غیرقابل تحمل را به همراه داشته باشد. این وضعیت زمانی ایجاد می‌شود که عصب دچار فشردگی شده و یا تحریک شود. این بیماری معمولا دارای انواع مختلفی بوده و به دلایل متفاوتی ایجاد می‌شود. با مشخص شدن علل، علائم و روشهای درمانی بدون جراحی برای کمردرد عصبی، افراد میتوانند به صورت خودکفا درمان خود را انجام داده و در وضعیت خود بهبود ایجاد کنند. با کمک راهنمایی پزشک می‌توانید مراقبت شخصی را انجام دهید. در این مقاله قصد داریم تا شما را با جنبه‌های مختلف این بیماری آشنا کنیم.
کمردرد عصبی چیست؟
کمردرد عصبی که با نام‌های درد رادیکول یا رادیکولوپاتی نیز شناخته می‌شود، به عارضه‌ای گفته می‌شود که به دلیل اعصاب کمر ایجاد می‌شود، این بیماری به علت تحریک، فشردگی یا التهاب اعصاب نخاعی به وجود می‌آید. این اعصاب از پشت نخاع امتداد یافته و به بخش‌های مختلف بدن نظیر بازو، پا و اندام منشعب می‌شوند. کمردرد عصبی معمولا زمانی پیش می‌آید که اعصاب نخاعی به وسیله اندام‌ها و بخش‌های مجاور دچار فشردگی شوند. علاوه بر آن کمردرد عصبی می‌تواند به علت استرس و اضطراب نیز ایجاد شود.
علائم کمردرد عصبی چیست؟
این بیماری ممکن است که علائم مختلفی را ایجاد کند که از نظر شدت و مکان متفاوت باشد. این علائم معمولاً در طول مسیر عصب تحریک‌شده ظاهر می‌شود. در ادامه به برخی از علائم مرتبط با این بیماری اشاره خواهد شد:
- درد شدید یا تیرکشیدن: افراد مبتلا ممکن است دچار درد تیز و برق مانند در کمرخود شوند و ممکن است که این درد به پایین پا نیز کشیده شود. درد ایجاد شده معمولا شدید است و در اغلب اوقات ممکن است با انجام حرکات خاص بدتر شود.
- درد منتشر شونده: درد ممکن است از کمر به جاهای دیگر کشیده شود به عنوان مثال احتمال دارد که پایین باسن، ران و ساق پا را نیز درگیر کند. این عارضه ممکن است که دارای الگوی خاصی باشد که به علت عصب آسیب دیده ایجاد می‌شود.
- بی حسی یا گزگز: تحریک عصبی ممکن است بی‌حسی یا گزگز در پشت باسن و پا را به همراه داشته باشد. این احساس ممکن است از گزگز خفیف تا بی‌حسی کامل متغیر باشد.
- ضعف عضلانی: این عارضه به دنبال از دست دادن قدرت در ساق یا پای آسیب دیده ایجاد می‌شود و در نهایت ممکن است انجام برخی از حرکات نظیر بلند کردن وسایل یا راه رفتن را دچار مشکل کند.
- تغییر در رفلکس: احتمال دارد که به علت درگیری عصب رفلکس ایجاد شود. این واکنش‌ها ممکن است در بدن کاهش یا افزایش یابد.
- تغییرات حسی: تغییر در حس، نظیر کاهش توانایی در حس‌کردن دما، لمس یا درد در نواحی خاص ممکن است ایجاد شود.
- تشدید درد پس از انجام فعالیت‌های خاص: ممکن است که درد با فعالیت‌هایی نظیر نشستن طولانی مدت، ایستادن، راه رفتن یا خم شدن به جلو بدتر شود.
علت کمردرد عصبی
تنگی نخاع
تنگ‌شدن یا باریک شدن کانال نخاعی می‌تواند به اعصاب کمر فشار وارد کند. این قضیه احتمال دارد که به علت عوارض دژنراتیو، خارهای استخوانی یا ضخیم شدن رباط ایجاد شود.
درمان تنگی کانال نخاعی
با درمان تنگی نخاع می‌توان علائم را کاهش داده و کیفیت زندگی بیمار را بهبود داد. روشهای درمانی بدون جراحی نظیر فیزیوتراپی، استفاده از داروهای ضد درد و سایر موارد که ذکر خواهد شد از جمله روشهای بدون جراحی هستند. در صورتی که روشهای محافظه‌کارانه پاسخ‌گو نباشد، احتمال دارد که جراحی به عنوان گزینه درمانی نهایی در نظر گرفته شود. انتخاب نوع درمان وابسته به شدت علائم و شرایط فرد است. کمک گرفتن از پزشک در این زمینه به منظور تعیین مناسب‌ترین روش درمانی می‌تواند به عنوان گزینه درمانی مناسب باشد.
بیماری دژنراتیو دیسک
با بالارفتن سن، دیسک‌هایی که میان مهره‌ها قرار گرفته‌اند تحلیل می‌روند و خاصیت محافظت‌کنندگی خود را از دست می‌دهند. در نتیجه این قضیه موجب درد و فشردگی عصب خواهد شد.
درمان بیماری دژنراتیو دیسک
درمان بیماری دژنراتیو دیسک می‌تواند علائم را بهبود بخشیده و در نتیجه عملکرد و کیفیت زندگی بیمار را افزایش دهد. استفاده از روشهای بدون جراحی نظیر داروهای ضد درد، فیزیوتراپی، گرما و سرما درمانی و اصلاح شیوه زندگی است. در موارد شدیدتر، می‌توان از روشهای درمانی تهاجمی نظیر تزریق یا جراحی استفاده کرد. مشاوره با پزشک به منظور ایجاد برنامه درمانی با توجه به نیازها و شرایط خاص بیمار عملی ضروری است.
اسپوندیلولیستزیس
به جا به جایی مهره کمری رو به
جلو گفته می‌شود که فشردگی و درد عصب را به همراه خواهد داشت.
درمان اسپوندیلولیستزیس
این بیماری را می‌توان با روشهای بدون جراحی و یا جراحی درمان کرد. انتخاب روش کاملا وابسته به شدت بیماری و علائم آن می‌باشد. فیزیوتراپی، استفاده از داروهای ضد درد، بریس‌بندی، اصلاح شیوه زندگی و تزریق استروئید اپیدورال از جمله روشهای درمانی بدون جراحی محسوب می‌شود. در صورتی که روشهای غیرجراحی موفقیت آمیز نباشند یا اوضاع بیمار وخیم باشد، می‌توان عمل جراحی را انجام داد. در این عمل می‌توان همجوشی ستون فقرات را انجام داد. انتخاب روش درمانی به عواملی نظیز میزان لغزش و وجود علائم عصبی بستگی دارد. مشاوره با پزشک متخصص در خصوص وضعیت ستون فقرات به منظور تعیین مناسب‌ترین روش درمانی برای اسپوندیلولیستزیس دارای اهمیت بسیار است.
اسپاسم عضلانی
اسپاسم شدید عضلانی در کمر ممکن است موجب تحریک عصب و درد شود.
درمان اسپاسم عضلانی
با درمان اسپاسم عضلانی می‌توان درد و تنش عضلانی را کاهش داد و همچنین عملکرد طبیعی را به ماهیچه‌ها بازگرداند. روشهای درمانی نظیر استراحت، کشش، گرما یا سرما درمانی، ماساژ درمانی، هیدراتاسیون، داروها، فیزیوتراپی و اصلاح شیوه زندگی می‌تواند این عارضه را کاهش دهد. مشاوره با پزشک به منظور تشخیص دقیق و تعیین برنامه درمانی مشخص دارای اهمیت است. پزشک شما می‌تواند در خصوص شناسایی علت زمینه‌ای و موثرترین گزینه درمانی برای تسکین علائم و بهبود عملکرد عضلات شما را یاری دهد.
آسیب یا تروما
تصادفات، زمین خوردن و یا ضربه مستقیم به کمر ممکن است آسیب عصبی و درد را به همراه داشته باشد.
درمان آسیب یا تروما
درمان آسیب‌دیدگی یا تروما با توجه به نوع و شدت آسیب ممکن است شامل روشهای مختلف شود. ابتدا ارزیابی اولیه صورت می‌گیرد و سپس مواردی نظیر تثبیت، مدیریت درد، استراحت و محافظت، فیزیوتراپی و توانبخشی، داروها در صورت لزوم، جراحی آسیب‌های شدید انجام خواهد گرفت. مراجعه به پزشک به منظور تشخیص دقیق و دریافت درمان مناسب برای تسریع بهبودی دارای اهمیت فراوان است.
آرتریت
آرتریت دارای انواع مختلف است. استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید، می‌تواند بر روی ستون فقرات تأثیر گذاشته و کمردرد عصبی را به همراه داشته باشد.
درمان آرتریت
درمان آرتریت موجب کاهش درد، التهاب و بهبود عملکرد مفاصل می‌شود. می‌توان با کمک داروها، فیزیوتراپی، اصلاح شیوه زندگی، وسایل کمکی، تزریق مفاصل، درمان‌های جایگزین، و در موارد شدیدتر گزینه جراحی را برای درمان آرتریت انجام داد. پزشک می‌تواند با تشخیص دقیق و ارائه برنامه درمانی مشخص آرتریت را درمان کند، درد را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
تومورها
تومورها با رشد غیرطبیعی در ستون فقرات می توانند اعصاب را تحت فشار قرار داده و موجب درد شوند.
درمان تومور
تومور را می‌توان با روشهای مختلفی درمان کرد که انتخاب نوع درمان به عواملی نظیر نوع تومور، مرحله پیشرفت و سلامت فرد وابسته است. با کمک روش‌هایی نظیر جراحی، پرتودرمانی به منظور هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های سرطانی، شیمی‌درمانی برای از بین بردن یا مهار رشد، ایمونوتراپی برای تحریک سیستم ایمنی، درمان هدفمند برای مسدود کردن مولکول‌های خاص مرتبط با تومور، و هورمون درمانی می‌توان از پیشرفت تومور جلوگیری کرد. با کمک درمان‌های اضافی نظیر پیوند سلول‌های بنیادی، درمان پزشکی دقیق و مراقبت‌های تسکینی می‌توان علائم و کیفیت زندگی را بهبود داد. انتخاب درمان به ارزیابی جامع و صحبت با پزشک وابسته است تا موثرترین و بهترین روش برای هر فرد تعیین شود.
عفونت
عفونت ستون فقرات نظیر دیسکیت یا آبسه اپیدورال نخاعی، می توانند التهاب و درد عصبی را به همراه داشته باشد.
درمان عفونت
عفونت را می‌توان با استفاده از روشهای مختلفی درمان کرد که این قضیه به نوع، شدت و محل عفونت درمان وابسته است. استفاده از آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های باکتریایی، داروهای ضد ویروسی و داروهای ضد قارچی از جمله روشهای درمانی است. روشهای حمایتی نظیر استراحت، هیدراتاسیون و مدیریت درد نیز ممکن است روند بهبود را تسریع کند. برخی اوقات، انجام جراحی ضروری خواهد بود. به منظور جلوگیری از این عارضه می‌توان اقدامات پیشگیرانه‌ای نظیر واکسن زدن انجام داد و همچنین بهداشت را رعایت کرد تا خطر بروز عفونت کاهش یابد.
نقاط ماشه‌ای میوفاسیال
به نقاط بیش از حد تحریک‌پذیر در ماهیچه بدن گفته می‌شود. این نقاط میتوانند درد را به سایر نواحی بدن، نظیر کمر انتقال دهند. نقاط ماشه‌ای ممکن است که به علت استفاده بیش از حد از عضلات، آسیب دیدگی یا تنش مزمن ایجاد شوند.
درمان نقاط ماشه‌ای میوفاسیال
با ترکیبی از روشهای درمانی دستی، مراقبت از خود و سایر مداخلات پزشکی می‌توان بروز این عارضه را کاهش داد. درمان‌های دستی برای شل کردن نقطه ماشه‌ای و ماساژ درمانی، همراه با کشش و ورزش، می‌تواند تنش عضلانی را کاهش داده و به بهبود انعطاف‌پذیری کمک کند. گرما و سرما درمانی و همچنین داروهای ضد درد نیز ممکن است موجب کاهش درد و التهاب استفاده شود. روش‌هاس مراقبت از خود و مدیریت استرس نیز به منظور کاهش درد ناشی از نقاط ماشه ای دارای اهمیت است. فیزیوتراپی و اصلاح شیوه زندگی می‌تواند در پیشگیری و مدیریت نقاط ماشه‌ای نقش داشته باشد.
درد ناشی از اندام‌های داخلی
برخی اوقات اندام‌های داخلی نظیر کلیه، لوزالمعده یا کیسه صفرا ممکن است درد را به کمر انتقال دهند. سنگ کلیه، پانکراتیت یا بیماری کیسه صفرا ممکن است موجب کمردردی شود که شبیه به درد عصبی است.
درمان درد ارجاعی از اندام‌های داخلی
به منظور درمان این عارضه ابتدا باید علت زمینه‌ای ایجاد درد را مشخص کرد. با مراجعه به پزشک، جراحی، فیزیوتراپی، تکنیک‌های مدیریت درد، اصلاح شیوه زندگی و درمان‌های مکمل می‌توان این بیماری را درمان کرد. با تشخیص دقیق می‌توان وضعیتی را که موجب ایجاد درد شده است درمان کرد.
اختلال مشکلات هم ترازی
وضعیت نامناسب یا مشکلات هم ترازی ممکن است موج عدم تعادل عضلانی و فشار بر کمر شود و در نتیجه دردی را ایجاد کند که به بخش‌های مختلف کشیده می‌شود و شبیه به درد عصبی است.
درمان مشکلات هم ترازی
اختلال عملکرد وضعیتی با افزایش آگاهی در خصوص یادگیری وضعیت مناسب بدن، شرکت در تمرینات کششی به منظور تقویت و کشش عضلات، استفاده از روشهای درمانی دستی به منظور رفع عدم تعادل عضلات و مفاصل، ایجاد تغییرات ارگونومیک در محیط‌های روزانه، استفاده از بریس‌های وضعیتی یا تکیه‌گاه می‌تواند این اختلال را کاهش دهد. ایجاد تغییرات در سبک زندگی، اصلاح رفتار و حرکات بدن، نگهداری و نظارت مداوم از جمله روشهای درمانی است. با کمک پزشک، برنامه درمانی برای فرد تجویز می شود که هدف از آن اصلاح تعادل وضعیتی، کاهش درد یا ناراحتی، و ارتقای وضعیت بهینه برای بهبود سلامت کلی است.
اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک
اختلال عملکرد یا بی ثباتی در مفصل ساکروایلیاک، می تواند موجب دردی شود که اغلب به بخش پایین کمر یا باسن کشیده می‌شود.
درمان اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک
اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک را می‌توان با کمک ترکیبی از روش‌ها برای کاهش درد، بهبود ثبات مفصل و بازگرداندن عملکرد درمان کرد. این روش‌ها شامل دارو، فیزیوتراپی، تزریق مفاصل، وسایل حمایتی، گرما و سرما درمانی، اصلاح فعالیت، دستکاری دستی و آموزش خودمراقبتی می‌باشد. تجویز برنامه درمانی به شدت بیماری و عوامل فردی وابسته است. هدف از انجام روشهای ذکر شده، کاهش درد، بهبود عملکرد، ثبات مفصل و توانمند ساختن افراد برای از سرگیری فعالیت‌های روزانه بدون محدودیت ناشی از اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک است.
استرس و اضطراب
استرس و اضطراب رابطه‌ای غیر مستقیم با کمردرد عصبی دارند. استرس و اضطراب ممکن است که خود به خود باعث کمردرد عصبی نشوند اما میتوانند در ایجاد یا تشدید آن نقش داشته باشند. در ادامه تاثیراتی را که استرس و اضطراب می‌تواند بر کمر درد عصبی بگذارد ذکر می‌شود:
- تنش و اسپاسم عضلانی: استرس و اضطراب ممکن است تنش عضلانی را در سراسر بدن، از جمله کمر افزایش دهد.
- تغییر ادراک درد: استرس و اضطراب ممکن است بر درد و آستانه تحمل تأثیر بگذارد. افزایش سطح استرس ممکن است افراد را نسبت به درد حساس‌تر کند و حتی ناراحتی خفیف را شدیدتر نشان دهد. در نتیجه کمردرد نیز به این دلیل افزایش می‌یابد.
- هوشیاری بیش از حد بدن: زمان تجربه استرس یا اضطراب بالا، افراد ممکن است از احساسات بدنی نظیر ناراحتی جزئی در کمر را بیش از حد حس کنند. این قضیه می‌تواند کمردرد عصبی را افزایش دهد.
- تاثیر بر خواب: استرس و اضطراب ممکن است الگوی خواب و کیفیت آن را مختل کند. خواب ناکافی یا خواب کم ممکن است حساسیت به درد را افزایش داده و آستانه تحمل درد را کاهش دهد. در نتیجه موجب افزایش کمردرد خواهد شد.
- تأثیر بر مکانیسم دفاعی: استرس و اضطراب ممکن است در مکانیسم دفاعی و سیستم ایمنی بدن تداخل ایجاد کند. به عنوان مثال، ممکن است که افراد دچار فعالیت بدنی کمتری شوند و از وضعیت بدنی مناسب غافل شوند. در نتیجه احتمال بروز کمردرد افزایش خواهد یافت.
درمان استرس و اضطراب
کمردرد ناشی از استرس و اضطراب را می‌توان با روشهای مختلفی نظیر بهبود جنبه‌های احساسی و فیزیکی درمان کرد. این روش‌ها شامل مدیریت استرس، درمان شناختی رفتاری، ورزش و فعالیت بدنی، داروها، ماساژ درمانی، گرما یا سرما درمانی، اصلاح شیوه زندگی و درمان‌های حمایتی است. مشاوره با پزشک به منظور تعیین مناسب‌ترین گزینه درمانی دارای اهمیت فراوان است. با انجام روشهای ذکر شده، افراد میتوانند استرس و اضطراب را مدیریت کرده و کمردرد را کاهش دهند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنم؟
در صورت بروز شرایط زیر مراجعه به پزشک برای کمردرد عصبی توصیه می‌شود:
- درد شدید یا مداوم که با گذشت زمان بهبود نیافته و یا بدتر می‌شود.
- ضعف یا بی‌حسی پیشرونده در پا، مشکل در راه رفتن، یا مشکل در هماهنگی. بدن
- از دست دادن کنترل روده یا مثانه، که ممکن است به علت بیماری جدی در ستون فقرات باشد.
- کمردرد عصبی ناشی از آسیب تروماتیک
- بدتر شدن علائم با وجود مراقبت مناسب
- شرایط پزشکی خاص نظیر پوکی استخوان یا سابقه جراحی ستون فقرات که موجب آسیب عصبی شدید می‌شود.
در صورت تجربه هر یک از موارد ذکر شده، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص کمردرد عصبی
پزشک ابتدا کمر شما را معاینه می‌کند. سپس توانایی شما برای نشستن، ایستادن، راه رفتن و بلند کردن پاهایتان مورد بررسی قرار می‌گیرد. ممکن است که پزشک از شما بخواهد تا درد خود را از صفر تا ۱۰ درجه‌بندی کنید. در نهایت پزشک شما در خصوص اینکه چگونه درد بر فعالیت روزانه شما تأثیر می‌گذارد به شما اطلاعات کافی خواهد داد.
این ارزیابی موجب می‌شود که منشا درد را بیابید، دامنه حرکت خود را پیش از اینکه درد شما را مجبور به ایستادن کند یافته و در خصوص اسپاسم عضلانی خود اطلاعات کافی به دست آورید. علاوه بر آن این ارزیابی‌ها میتوانند دقت تشخیص را افزایش دهند. آزمایش‌های زیر ممکن است موجب مشخص شدن علت کمردرد شود:
- اشعه ایکس: با کمک این تصاویر می‌توان آرتریت یا شکستگی استخوان را بررسی کرد. البته اشعه ایکس به تنهایی مشکلات نخاع، ماهیچه ، اعصاب یا دیسک را نشان نمی‌دهند.
- ام آر آی یا سی تی اسکن: تصاویری تولید شده می‌تواند فتق دیسک یا مشکلات استخوان، عضلات، بافت، تاندون، اعصاب، رباط و رگ‌های خونی را نشان دهد.
- آزمایش خون: می‌تواند عفونت یا شرایط دیگر که موجب درد می‌شود را مشخص کند.
- مطالعات عصبی: الکترومیوگرافی (EMG) با کمک تکانه الکتریکی وارد شده به اعصاب، نحوه واکنش عضلات را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش می‌تواند فشار وارد شده به اعصاب را که ناشی از فتق دیسک یا باریک شدن کانال نخاعی است مشخص کند.
آیا کمردرد عصبی قابل درمان است؟
به طور کلی نمی‌توان از تمام اجتمالات ایجاد کمردرد عصبی جلوگیری کرد، اما روش‌هایی وجود دارد که می‌توان به منظور کاهش خطر و به حداقل رساندن وقوع آن انجام داد. در ادامه برخی از این اقدامات توضیح داده خواهد شد:
حفظ وضعیت بدنی خوب
حفظ وضعیت بدنی مناسب در زمان فعالیت روزانه نظیر نشستن و ایستادن می‌تواند فشار روی کمر و فشردگی عصب را کاهش دهد.
تمرین منظم
فعالیت بدنی منظم، نظیر ورزش‌هایی که عضلات مرکز بدن و کمر را تقویت می‌کند، می‌تواند از ستون فقرات حمایت کرده، انعطاف‌پذیری را افزایش داده و احتمال کمردرد عصبی را کاهش دهد.
اجسام را به درستی بلند کنید
زمان بلند کردن اجسام سنگین، سعی کنید که به جای فشار آوردن به کمر، نیرو را به پاهای خود انتقال دهید تا فشار وارده به حداقل برسد. ابتدا زانوهای خود را خم کرده و جسم را نزدیک بدن خود نگه داشته و از انجام حرکات چرخشی در حین بلند کردن خودداری کنید.
حفظ وزن سالم
اضافه وزن به کمر فشار وارد کرده و خطر فشردگی عصب را افزایش می‌دهد. از طریق رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم می‌توانید وزن خود را ثابت نگه دارید.
تمرین مدیریت استرس
استرس مزمن می‌تواند تنش عضلانی را افزایش داده و کمردرد را تشدید کند. در نتیجه این عارضه دردهای مرتبط با اعصاب را افزایش خواهد داد. فعالیت‌هایی نظیر مدیتیشن، تنفس عمیق، و یا سرگرمی‌ها به منظور مدیریت سطوح استرس می‌تواند کمردرد ناشی از استرس را کاهش دهد.
پرهیز از نشستن طولانی مدت یا عدم تحرک
نشستن طولانی یا عدم تحرک ممکن است منجر به سفتی و ضعف عضلانی شود و در نتیجه احتمال بروز کمردرد افزایش یابد. بهتر است که حرکات کششی و فعالیت را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
حفظ فیزیک مناسب بدن
در زمان فعالیت‌هایی نظیر ورزش یا انجام کارهای روزمره، حفظ فیزیک صحیح بدن می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی و کمردرد عصبی را کاهش دهد. در انجام حرکات بدن خود دقت داشته باشید و از اعمال فشار بیش از حد و مکرر خودداری کنید.
سوالات متداول
اگر کمردرد عصبی من با درمان بدتر شد یا بهبود نیافت، چه کاری باید انجام دهم؟
در صورتی که کمردرد عصبی شما با وجود انجام روشهای درمانی بدتر شده یا بهبود نیافت، بهتر است که با پزشک خود در این رابطه صحبت کنید.
آیا کمردرد عصبی بر تحرک و فعالیت روزانه تأثیر می‌گذارد؟
کمردرد عصبی به طور مستقیم بر تحرک و فعالیت روزانه تأثیر خواهد گذشت. و شدت تاثیر آن به علت درد مرتبط خواهد بود.
آیا درمان خانگی وجود دارد که بتواند کمردرد عصبی را تسکین دهد؟
داروهای خانگی معمولا کمردرد عصبی را درمان نمیکنند، اما میتوانند به طور موقتی تا درمان قطعی آن را تسکین دهند.
آیا کمردرد من عصبی است یا عضلانی؟
درد عصبی معمولا نسبت به کمردرد‌های دیگر متفاوت است. درد عصبی بسیار تیز بوده و ممکن است شامل احساس سوزش، گزگز و بی حسی نیز باشد. در مقابل، در درد عضلانی معمولاً عضلات و مفاصل سفت، دردناک یا حساس می‌شوند.
درد عصبی چقدر طول می‌کشد؟
با توجه به تلاش شما برای درمان این دردها ممکن است از چند هفته تا یک ماه طول بکشند.
چه غذاهایی برای دردهای عصبی مضر هستند؟
غذاهای حاوی گلوتن (غلات، کراکر، غلات، ماکارونی، سس سالاد، و غیره) محصولات با قند بالا (میوه‌های کنسرو شده، گرانولا، آب میوه، سس گوجه فرنگی، نوشابه، میله‌های پروتئینی، و غیره) چربی‌های ترانس و اشباع (مواد پخته شده تجاری، نارگیل) روغن، غذاهای سرخ شده، مارگارین و غیره
درد عصب کمر چگونه بر کیفیت خواب تأثیر می گذارد؟
کمردرد عصبی به دلیل درد و ناراحتی بالا می‌تواند خواب را مختل کند. یافتن موقعیت مناسب برای خوابیدن در زمان این بروز عارضه دشوار می‌شود. به طور کلی کمردرد عصبی بیدار شدن مکرر و کیفیت پایین خواب را به همراه خواهد داشت.
درد عصب کمر چگونه بر فعالیت‌های روزانه و کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد؟
کمردرد عصبی موجب محدود شدن تحرک شده و کارهایی نظیر خم شدن یا راه رفتن را مختل می‌کند، تمرکز را تحت تاثیر قرار داده و حتی موجب ناراحتی‌های عاطفی خواهد شد. به طور کلی این عارضه تاثیر قابل توجهی بر فعالیت روزانه و کیفیت کلی زندگی خواهد گذاشت.
آیا طب سوزنی برای درمان کمردرد عصبی موثر است؟
بله. طب سوزنی می‌تواند التهاب عصبی را کاهش داده و همچنین جریان خون را در سیاتیک افزایش دهد. در نهایت این قضیه می تواند درد را در ناحیه آسیب دیده کاهش دهد.
آیا کمردرد عصبی در بارداری طبیعی است؟
یکی از مشکلات رایج زنان باردار نوعی کمردرد عصبی است که سیاتیک یا رادیکولوپاتی کمری نیز نامیده می شود، درد این عارضه به صورت پخش‌شونده است و از عصب سیاتیک که در بخش تحتانی ستون فقرات قرار گرفته شروع شده و به سمت پشت ران حرکت می‌کند.
برای کمردرد عصبی چه دارویی باید مصرف کرد؟
مصرف داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) نظیر ناپروکسن و ایبوپروفن می‌تواند بسیار کمک کننده باشد، با این وجود برخی از داروی خاص باید توسط پزشک تجویز شود.
